Μετά την εγκυμοσύνη το γυναικείο σώμα αλλάζει εντυπωσιακά καθώς εκτός από τα περιττά κιλά, παρουσιάζεται έντονη χαλάρωση στις περιοχές της κοιλιάς και του μαστού, εξαιτίας της σταδιακής απώλειας της ελαστικότητας του δέρματος. Τη χαλάρωση στις περιοχές αυτές καθώς και το τοπικά συσσωρευμένο λίπος δύναται να αντιμετωπίσει η επιστήμη της πλαστικής χειρουργικής. Προκειμένου να έχουμε μια ολοκληρωμένη άποψη για τις ενδεδειγμένες λύσεις της πλαστικής χειρουργικής, ρωτήσαμε τον εξειδικευμένο πλαστικό χειρουργό κο Γιώργο Αραβανή.
Ποιες είναι οι πιο δημοφιλείς επεμβάσεις μετά την εγκυμοσύνη;
Η πλαστική της κοιλίας (κοιλιοπλαστική) με ή χωρίς λιποαναρρόφηση, καθώς και η ανόρθωση στήθους αποτελούν τις πλέον δημοφιλείς επεμβάσεις.
Συγκεκριμένα, η χαλάρωση της κοιλιάς μετά την εγκυμοσύνη διορθώνεται με την κοιλιοπλαστική, κανονική ή mini ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος .
Η mini κοιλιοπλαστική είναι επέμβαση μικρής έκτασης και περιλαμβάνει την αφαίρεση τοπικού λίπους και περιορισμένης «ποσότητας» δέρματος από την κατώτερη κοιλιά, ενώ ολοκληρώνεται μόλις σε μια με δύο ώρες.
Η κανονική κοιλιοπλαστική γίνεται με μεγαλύτερη τομή που πραγματοποιείται οριζοντίως χαμηλά, ακριβώς επάνω από το τριχωτό του εφηβαίου, ώστε να σκεπάζεται από το μαγιό ή εσώρουχο. Σε κάθε περίπτωση το δέρμα που βρίσκεται κάτω από τον ομφαλό και «περισσεύει», μπορεί να αφαιρεθεί μαζί με τις ραγάδες, ουλές κλπ., ενώ αυτό που ήταν πάνω από τον ομφαλό μπορεί να τραβηχτεί προς τα κάτω και να συρραφεί με το δέρμα στη γραμμή του εφηβαίου.
Στην επέμβαση αυτή πραγματοποιείται επίσης «σύσφιγξη» του κοιλιακού τοιχώματος εσωτερικά, δηλαδή στο επίπεδο των κοιλιακών μυών. Ταυτόχρονα γίνεται πλαστική του ομφαλού, έτσι ώστε να προσδίδει νεανικότητα και κομψότητα στη συνολική εμφάνιση.
Σε αρκετές περιπτώσεις, για βελτιστοποίηση του αποτελέσματος, η κοιλιοπλαστική συνδυάζεται με λιποαναρρόφηση της πλάγιας κοιλιακής χώρας .
Όσoν αφορά το στήθος, το πρόβλημα μετά την εγκυμοσύνη εστιάζεται συνήθως στην χαλάρωση και στην πτώση της θηλής. Φυσιολογικά ο μαστός είναι τοποθετημένος μεταξύ 2ης και 6ης πλευράς και η θηλή καταλαμβάνει το κέντρο του, ευρισκόμενη πάνω από το επίπεδο της υπομαστικής πτυχής.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το βάρος και ο όγκος του μαστού αυξάνονται σημαντικά ενώ μετά τον τοκετό παρατηρείται απότομη σχετικά μείωσή τους.
Αποτέλεσμα αυτής της αυξομείωσης είναι η χαλάρωση του δέρματος και η πτώση του μαστού, που διαταράσσει την φυσιολογική συσχέτιση της θηλής με την υπομαστική πτυχή. Η μαστοπηξία (ή πιο απλά «ανόρθωση των μαστών») είναι η επέμβαση που εφαρμόζεται στους «πεσμένους» μαστούς.
Η πτώση ταξινομείται ανάλογα με την σοβαρότητά της σε 4 στάδια: ψευδοπτώση, 1ου, 2ου και 3ου βαθμού πτώση. Στις γυναίκες με ψευδοπτώση η κατάσταση αντιμετωπίζεται με αύξηση των μαστών, τοποθετώντας προθέσεις σιλικόνης. Στις περιπτώσεις με 1ου, 2ου και 3ου βαθμού πτώση μπορεί να απαιτηθεί, ανάλογα με την περίπτωση: 1) μόνο μαστοπηξία ή 2) μαστοπηξία σε συνδυασμό με αυξητική μαστοπλαστική για την ενίσχυση του όγκου. Με τον τρόπο αυτό, επανέρχεται η σφριγηλότητα του μαστού και βελτιώνονται το σχήμα και ο όγκος του.
Σε επόμενη εγκυμοσύνη η γυναίκα αντιμετωπίζει προβλήματα, όπως για παράδειγμα με το θηλασμό;
Όσον αφορά τη μαστοπηξία και την αύξηση των μαστών, μια μελλοντική εγκυμοσύνη δεν αποτελεί αντένδειξη, καθώς ο θηλασμός δεν επηρεάζεται.
Φρόνιμο είναι πάντως, η γυναίκα που ενδιαφέρεται να διορθώσει τις ατέλειες που προέκυψαν εξαιτίας της εγκυμοσύνης στην κοιλιά και στο στήθος της, να έχει αποφασίσει ότι δεν θα ξαναμείνει έγκυος.
Και αυτό διότι μια νέα εγκυμοσύνη μπορεί να ξαναδημιουργήσει το πρόβλημα και η γυναίκα να χρειαστεί εκ νέου πλαστική επέμβαση. Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι επεμβάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω όπως και η λιποαναρρόφηση αποτελούν επεμβάσεις ρουτίνας για έναν εξειδικευμένο και έμπειρο πλαστικό χειρουργό
.
Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις, άλλωστε, εξασφαλίζουν την υψηλή ποιότητα του αποτελέσματος με την ταυτόχρονη ασφάλεια του ασθενή.
κείμενο: Γιώργος Αραβανής, Πλαστικός Χειρουργός.
