Κείμενο: Δρ. Θεοδωρα Σκουρα, Χειρουργος Οδoντιατρος BChD FRCD London
Πολλές φορές τυχαίνει όταν ένα δόντι έχει χαλάσει σε μεγάλο βαθμό, η τερηδόνα να φτάνει μέχρι το νεύρο του. Τότε, το νεύρο αντιδρά και δημιουργείται φλεγμονή που μπορεί να οδηγήσει στη νέκρωση του δοντιού.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, το δόντι θα πρέπει να απονευρώνεται. Δηλαδή, να αφαιρείται από τον οδοντίατρο το νεύρο από το εσωτερικό του δοντιού και να τοποθετείται στη θέση του νεύρου ειδικό εμφρακτικό υλικό ώστε το δόντι να μην μολυνθεί.Η διαδικασία της απονεύρωσης, ενώ είναι απαραίτητη, μπορεί να οδηγήσει σε κάποια προβλήματα αισθητικά ή λειτουργικά.
Έτσι μπορεί, αφού παρέλθει κάποιο διάστημα από τη θεραπεία της απονεύρωσης, το δόντι να αρχίσει σταδιακά να χάνει το λευκό του χρώμα ή σε άλλες περιπτώσεις να σκουραίνει έντονα. Η απώλεια της λευκότητας και το κιτρινωπό έως κιτρινοπορτοκαλί χρώμα συνήθως οφείλεται στα συστατικά του εμφρακτικού υλικού που χρησιμοποιείται σε μία απονεύρωση. Έντονα σκούρα δόντια με αποχρώσεις του γκρι ή ακόμα και του μαύρου, παρατηρούμε όταν κάποια υπολείμματα νεύρου έχουν παραμείνει μέσα στη ρίζα, λόγω του ότι δεν μπορούσαν να προσπελαστούν με τα οδοντιατρικά εργαλεία.
Σε κάθε περίπτωση, η σύγχρονη αισθητική οδοντιατρική δίνει μόνιμη λύση στο πρόβλημα δυσχρωματικών δοντιών που απέχουν από το υγιές λευκό χρώμα.
Πρώτη μέθοδος είναι αύτη της εσωτερικής λεύκανσης. Αντίθετα, με την κλασσική τεχνική λεύκανσης που η λευκαντική ουσία τοποθετείται στην εξωτερική επιφάνεια του δοντιού, όταν κάνουμε εσωτερική λεύκανση η λευκαντική πάστα τοποθετείται στο εσωτερικό του δοντιού σαν προσωρινό σφράγισμα.
Το λευκαντικό παραμένει στο δόντι για μία εβδομάδα και ο ασθενής ξαναεπισκέπτεται το οδοντιατρείο για επανέλεγχο. Εκτιμάται ο χρωματικός τόνος του δοντιού και εάν χρειαστεί συνεχίζεται η λεύκανση.
Σπάνια μπορεί να χρειαστεί το δόντι να καλυφθεί εξωτερικά με ένα λεπτό στρώμα πορσελάνης (όψη πορσελάνης) για να πετύχουμε το τέλειο λευκό χρώμα.
Από την άλλη, τα δόντια που οδηγούνται σε θεραπεία με απονεύρωση μπορεί να έχουν τροχιστεί σε μεγάλο μέρος τους ή να είχαν ήδη κάποια παλιά σφραγίσματα που αφαιρέθηκαν για να καθαριστεί το δόντι σωστά. Σε αυτές τις περιπτώσεις το δόντι πρέπει να ξαναχτιστεί και να κατασκευαστεί θήκη (στεφάνη). Τα σύγχρονα κεραμικά υλικά από τα οποία μπορεί να κατασκευαστεί μία στεφάνη αποδίδουν άψογη αισθητική και φυσική εμφάνιση.
Αντί του μεταλλικού σκελετού μιας στεφάνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σκελετός ζιρκονίου λευκού χρώματος, ενώ το χτίσιμο του δοντιού μπορεί να γίνει με λευκή σύνθετη ρητίνη γύρω από άξονα υαλονήματος.
Έτσι το υπό επισκευή δόντι, ακόμη και αν είχε σχεδόν καταστραφεί μέχρι το ύψος του ούλου, μπορεί να μετατραπεί σε ένα φυσικό λευκό, όμοιο με τα υπόλοιπα, δόντι.