Φυσικό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.

Πώς αποφεύγονται αποτελέσματα όπου μετά την επέμβαση, το στήθος πέφτει και το μπούστο που πετύχαμε στην αρχή χάνεται, τα ενθέματα σκληραίνουν ή προδίδουν την παρουσία τους στην ψηλάφηση. Πώς αποφεύγονται και πώς διορθώνονται αυτά τα ανεπιθύμητα προβλήματα.

 

O ρόλος της αύξησης στήθους με λίπος ή ενέσεις υαλουρονικού οξέος. Στο άρθρο αυτό εξετάζουμε τον τρόπο που πρέπει να γίνονται αυτές οι επεμβάσεις ούτως ώστε να αποφεύγονται οι διορθώσεις και τα αποτελέσματα να είναι κατά το δυνατόν μονιμότερα. Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι με ή χωρίς επέμβαση, το γυναικείο στήθος και με ή χωρίς ενθέματα, αναμένεται με τα χρόνια να αλλάξει όγκο και σχήμα λόγω αλλαγών βάρους, τοκετών, εμμηνόπαυσης, ποιότητα δέρματος και επίδραση της βαρύτητας. Θέλουμε λοιπόν οι επεμβάσεις που επιλέγουμε να μας δίνουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.

Ανόρθωση στήθους.

Η επέμβαση θα πρέπει να θεωρείται ταυτόσημη με την ανόρθωση των θηλών σε οριζόντιο επίπεδο. Εάν το στήθος δεν είναι μεγάλο και οι θηλές βρίσκονται στο επιθυμητό οριζόντιο επίπεδο και “κοιτούν μπροστά”, αλλά το στήθος παρουσιάζει πτώση, τις περισσότερες φορές είναι δυνατή η διόρθωση του μόνο με την χρήση ενθεμάτων. Ένα τέτοιο στήθος μοιάζει με ένα μισοξεφούσκωτο καλοραμμένο αερόστατο που όταν απλά ανακτήσει τον όγκο του γίνεται πάλι όμορφο. Αξιοσημείωτο είναι ότι περίπου τα 2/3 των γυναικών που βλέπω για ανόρθωση στήθος, καταλήγουν να χρειάζονται μόνο αύξηση, με μικρές ουλές και χωρίς ανόρθωση. Στο άλλο 1/3 γίνεται συνδυασμός ενθεμάτων πάντοτε κάτω από τον θωρακικό μύ με μία ανόρθωση συνήθως με μικρότερες ουλές από τις ουλές που γίνονται όταν η ανόρθωση γίνεται χωρίς την χρήση ενθεμάτων. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό που ενοχλεί πολλές φορές στην εμφάνιση, ειδικά τις γυναίκες με ώριμο στήθος, είναι το άδειο μπούστο δίπλα στην μασχάλη, το οποίο δεν διορθώνεται με απλή ανόρθωση χωρίς την χρήση έστω και μικρών ενθεμάτων κάτω από τον μύ.

Αύξηση στήθους.

Η αύξηση στήθους είναι στατιστικά στις ΗΠΑ, η δεύτερη σε συχνότητα επέμβαση αισθητικής χειρουργικής μετά την λιποαναρρόφηση. Για την αύξηση στήθους προτιμούνται τα ενθέματα σιλικόνης από τα ενθέματα φυσιολογικού ορού. Το ζητούμενο είναι: στήθος φυσιολογικό στην αφή, με μικρές κρυμμένες ουλές, φυσιολογική αίσθηση της θηλής και αποτέλεσμα μόνιμο. Συνήθως ιδανικό θεωρείται το μέγεθος που ταιριάζει στις διαστάσεις του θώρακα και την κατασκευή του σώματος ώστε το αποτέλεσμα να μην φαίνεται ’’ψεύτικο’’. Ενθέματα χρησιμοποιούνται από το 1963. Ανάλογα με την περίπτωση επιλέγουμε σήμερα ενθέματα 3ης και 4ης γενιάς. Δεν έχουν ημερομηνία λήξης και μπορούν να μείνουν στο στήθος για πάντα. Το σημαντικότερο είναι να τοποθετούνται σχεδόν πάντοτε, πίσω από τον θωρακικό μύ, για να αποφεύγονται οι πιθανότητες ορισμένων επιπλοκών, όπως η σκλήρυνση και παραμόρφωση του στήθους και δευτεροπαθής πτώση των ενθεμάτων λόγω βαρύτητας. Είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται από το 1977.

Το ζητούμενο είναι:

στήθος φυσιολογικό στην

αφή, με μικρές κρυμένες

ουλές, φυσιολογική αίθηση

της θηλής και αποτέλεσμα

μόνιμο

Αύξηση στήθους με υαλουρονικό οξύ.

Γίνεται έγχυση 100 ml υαλουρονικού οξέος σε κάθε στήθος, πετυχαίνοντας αύξηση χωρίς επέμβαση. Μειονεκτήματα: το αποτέλεσμα διαρκεί 10-12 μήνες και το κόστος είναι κάθε φορά ελαφρώς μικρότερο από μία αυξητική στήθους με ενθέματα.

Αύξηση στήθους με ενέσεις λίπους.

Μπορούν να προστεθούν 200-300 ml λίπους σε κάθε στήθος. Μειονεκτήματα: συνήθως οι γυναίκες που χρειάζονται αύξηση στήθους δεν έχουν τόσα αποθέματα λίπους. Επίσης χρειάζονται 1-2 επαναλήψεις ανά 6 μήνες ή χρόνο διότι το λίπος απορροφάται μερικός.

Γιατί τα ενθέματα να είναι πίσω από τον θωρακικό μύ και όχι μπροστά.

Η πλήρης μυϊκή κάλυψη είναι προτιμότερη διότι δεν επιτρέπει στα ενθέματα να κάθονται με την βαρύτητα, είναι καλύτερα καμουφλαρισμένα, δεν είναι σχεδόν ποτέ ψηλαφητά όταν είναι λεία, ούτε σχηματίζουν πτυχές στο δέρμα και το μπούστο διατηρείται για πάντα. Δεν σχηματίζεται αυλάκι δίκην στεφάνης στο μπούστο και δεν στρογγυλεύουν και απομακρύνονται τα στήθη προς τα έξω, με την ανάταση των χεριών.

Ποια είναι η προτιμότερη τομή για την τοποθέτηση τους.

Υπομάστια πτυχή:

Τομή 4 cm ακριβώς κάτω από την θηλή. Το στήθος και οι γαλακτοφόροι πόροι παρακάμπτονται και τα ενθέματα τοποθετούνται πίσω από τον θωρακικό μύ, και η μυϊκή κάλυψη είναι πλήρης- θηλασμός φυσιολογικός.

Θηλή:

Η τομή γύρω από το κάτω ήμισυ της θηλή συνήθως, τέμνει γαλακτοφόρους πόρους και μπορεί να προκαλέσει μαστίτιδα σε περιπτώσεις θηλασμού. Επίσης με τα χρόνια μπορεί να δημιουργήσει μικροαποσβεστώσεις οι οποίες μπερδεύουν τον ακτινολόγο σε μελλοντική μαστογραφία.

Μασχάλη:

Παρόλο που η τομή αυτή θεωρείται προτιμότερη από πολλές γυναίκες, δεν είναι η ιδανική, όταν τα ενθέματα πρόκειται να τοποθετηθούν πίσω από τον μύ για τους εξής λόγους: Στον κάτω πόλο του στήθους η μυϊκή κάλυψη δεν είναι πλήρης ( το ένθεμα “χορεύει” κάτω από το δέρμα ), οι υπομάστιες πτυχές πολλές φορές δεν είναι στο ίδιο ύψος, και όταν τα ενθέματα πιέζονται ή η γυναίκα έχει το κεφάλι της χαμηλότερα από το στήθος, μπορεί να μετατοπίζονται υψηλότερα προς τις κλείδες.

Και από τις τρεις τομές που περιγράφηκαν τα ενθέματα μπορούν να μπουν είτε πίσω είτε μπροστά από τον μύ.

Σχήμα ενθεμάτων: ανατομικά ή στρογγυλά;

Ανατομικά ενθέματα ( σχήμα σταγόνας):

Είναι απαραίτητα στην ανάπλαση μαστού μετά μαστεκτομή. Στην αυξητική στήθους δεν δικαιολογούν το αυξημένο κόστος τους διότι το υπάρχον στήθος και η θηλή είναι αυτά που δίνουν το σχήμα στο στήθος. Έχουν επίσης το μειονέκτημα, σπάνια, να περιστρέφονται μέσα στο στήθος και να δημιουργούν αλλόκοτο σχήμα.

Στρογγυλά ενθέματα:

Ευρεία η χρήση τους υψηλού μέσου ή χαμηλού προφίλ ανάλογα με την περίπτωση.

Υφή ενθέματος: Λεία ή τραχείας επιφανείας

Τραχείας επιφανείας:

Απαραίτητα όταν ο γιατρός προτείνει την τοποθέτηση τους μπροστά από τον μύ. Το μειονέκτημα είναι ότι συνήθως καθηλώνονται σε μια θέση επειδή δημιουργούν γύρω τους εκμαγεία (ουλή γύρω από το ένθεμα) τραχείας επιφανείας. Τα ενθέματα λοιπόν τις τραχείας επιφανείας ερχόμενα σε επαφή με ουλή τραχείας επιφανείας μένουν ακίνητα και μπορούν να δημιουργήσουν μόνιμη ψηλαφητή αναδίπλωση.

Λείας επιφανείας:

Δεν τοποθετούνται ποτέ μπροστά από τον μύ γιατί έχουν μεγαλύτερο ποσοστό κάψας (σκλήρυνση ή παραμόρφωση). Επινοήθηκαν πριν από τα ενθέματα τραχείας επιφάνειας και θεωρούνται τα “παλιά” ενθέματα. Στην Αμερική το 2007 το 80% των επεμβάσεων έγινε με λεία ενθέματα, κάτι που στην Ελλάδα ακόμα δεν έχει διαδοθεί. Όταν ο γιατρός επιλέγει να τοποθετήσει ενθέματα πίσω από τον μύ είναι τα ιδανικά ενθέματα διότι το εκμαγείο τους (ουλή γύρω από το ένθεμα ) είναι λείο και τα ενθέματα κινούνται με την κίνηση του σώματος. Ακόμη και στην ψηλάφησή τους γλιστρούν και δεν μπορεί κανείς να τα “τσακώσει” και να δημιουργήσουν ψηλαφητές αναδιπλώσεις. Πίσω από τον μύ η δημιουργία κάψας είναι σπάνια, διότι εκεί ούτε ο μυς μπροστά από το ένθεμα, ούτε τα πλευρά πίσω από το ένθεμα μπορούν να παραμορφωθούν.

Πώς πετυχαίνουμε ένα καλό αποτέλεσμα που διατηρείται σε βάθος χρόνου

Γυναίκες με λεία ενθέματα πίσω από τον μύ επισκέπτονται πολύ σπάνια πλαστικό χειρούργο για διορθώσεις. Το μπούστο μένει αναλλοίωτο στο βάθος χρόνου και τα ενθέματα δεν είναι ψηλαφητά. Οι πιθανότητες στο μέλλον για μια γυναίκα με ενθέματα είναι:

• Εάν ο όγκος του στήθους δεν αλλάξει, τα ενθέματα να μείνουν ως έχουν για πάντα.

• Εάν το στήθος χάσει όγκο, να αναπληρωθεί αυτή η απώλεια με μεγαλύτερα ενθέματα στην ίδια θέση.

• Εάν η γυναίκα βάλει πολύ βάρος και το στήθος μεγαλώσει τότε τα ενθέματα μπορούν και να αφαιρεθούν.

Σε περισσότερες από εξακόσιες διορθώσεις σε αυξητικές στήθους που έχω κάνει στην πορεία μου στην πλαστική χειρουργική, εδώ και κυρίως στην Αμερική, σε πάνω από είκοσι χρόνια δουλειάς, σχεδόν όλες ήταν περιπτώσεις ενθεμάτων μπροστά από τον μύ που πολλές φορές χρειάστηκε να αλλάξει η θέση των ενθεμάτων και να μπουν πίσω από τον μύ. Ποτέ δεν μετέφερα ενθέματα από πίσω από τον μύ μπροστά από τον μύ και ποτέ δεν άλλαξα λεία ενθέματα , για ενθέματα τραχείας επιφάνειας. Πολλές φορές όμως άλλαξα ενθέματα τραχείας επιφανείας με ενθέματα λείας επιφανείας. Ανόρθωση στήθους με μικρά ενθέματα πίσω από τον μύ ( ποτέ μπροστά) έχει τα καλύτερα αποτελέσματα, εφόσον η δημιουργία μπούστου είναι επιθυμητή και θεωρείται αρμονική με το υπόλοιπο σώμα και τις προτιμήσεις της γυναίκας. Εάν δεν χρησιμοποιηθούν ενθέματα στην ανόρθωση στήθους μετά από παρέλευση μηνών ή έτους το στήθος “κάθεται” και το μπούστο ελαττώνεται.

 

Η αύξηση στήθους είναι στατιστικά στις ΗΠΑ,

η δεύτερη σε συχνότητα

επέμβαση αισθητικής χειρουργικής μετά

την λιποαναρρόφηση

Κείμενο: Βασίλειος Σταματίου, Πλαστικός Χειρουργός

Excel Κέντρο Αισθητικής Ιατρικής Θεσσαλονίκη 

Ειδικευθείς και εργασθείς στις ΗΠΑ επί 20ετία

Μέλος της Αμερικάνικης Εταιρείας Αισθητική Πλαστική Χειρουργική