Το γυναικείο ποδόσφαιρο αν και έχει αρχίσει να αποκτά μεγαλύτερη δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια, είναι λιγότερο δημοφιλές σε σχέση με το αντρικό. Ωστόσο, έχει μεγαλύτερη ιστορία από ότι πιστεύουμε. Οι πρώτες αναφορές για την εμφάνιση του γυναικείου ποδοσφαίρου έγιναν στα τέλη του 18ου αιώνα στη Βρετανία, από περιγραφές αγώνων, στις οποίες διακρίνεται και η συμμετοχή γυναικών.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ιδρύθηκε στη Βρετανία Ακαδημία ποδοσφαίρου. Καθιερώθηκαν οι κανόνες, που επέτρεπαν στους συλλόγους να πραγματοποιούν αγώνες μεταξύ τους, χωρίς τη δημιουργία καυγάδων. Συνεπώς, μέχρι τα τέλη του 1800 εξαιτίας της δημοτικότητας που είχε αποκτήσει το ποδόσφαιρο, οι γυναίκες ξεκίνησαν να δημιουργούν γυναικείες ομάδες, όπως και οι άντρες.
Ωστόσο, η αντίσταση κατά του γυναικείου ποδοσφαίρου αυξήθηκε. Όπως και άλλες πτυχές της απελευθέρωσης των γυναικών, το γυναικείο ποδόσφαιρο επιτράπηκε στις πλούσιες γυναίκες, αλλά υπήρχε έλεγχος σε οποιαδήποτε άλλη μορφή καθιέρωσης του γυναικείου ποδοσφαίρου, ενώ υπήρχε και η απόρριψη.
Το γυναικείο ποδόσφαιρο στις αρχές του 20ου αιώνα
Στις αρχές του 20ου αιώνα το γυναικείο ποδόσφαιρο απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα. Ωστόσο, δεν άργησαν οι προκαταλήψεις έναντι αυτού του αθλήματος.
Οι γυναίκες που δούλευαν στα εργοστάσια κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κυρίως στη Βόρεια Αγγλία και τις πόλεις της Σκωτίας, έπαιζαν ποδόσφαιρο στα διαλείμματα τους και ξεκίνησαν να δημιουργούν ομάδες. Το τοπικό ενδιαφέρον μεγάλωσε, και οι αγώνες οργανώνονταν στα σημεία της πόλης.
Το 1913 με τους άντρες να βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, οι αγώνες των αντρών ακυρώθηκαν, οδηγώντας στην αύξηση της δημοτικότητας των γυναικείων αγώνων. Η Ακαδημία ποδοσφαίρου υποστήριξε αυτούς τους αγώνες ως ένα μέσο για να μαζέψουν χρήματα για τον πόλεμο. Έτσι, οι γυναικείοι αγώνες και προπονήσεις άρχισαν να πραγματοποιούνται στα οργανωμένα γήπεδα, ενώ υπήρχε και υποστήριξη από άνδρες παίκτες και προπονητές.
Καθώς τελείωσε ο πόλεμος και επέστρεψαν οι άντρες, η δημοτικότητα του γυναικείου αθλήματος δε μειώθηκε. Ένας μεγάλος αριθμός γυναικείων ομάδων δημιουργήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, και μέχρι το 1921 κάθε πόλη της Αγγλίας είχε και μια γυναικεία ομάδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το γυναικείο ποδόσφαιρο καθιερώθηκε και επίσημα. Η ζήτηση επεκτάθηκε πέρα από τους φιλανθρωπικούς λόγους και τους λόγους ψυψαγωγίας, με ζήτηση για τη δημιουργία leagues, δικοικητικού σώματος και τις γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Η απαγόρευση του 1921
Μετά τον πόλεμο, το γυναικείο ποδόσφαιρο συνέχισε να είναι δημοφιλές, απειλώντας το ανδρικό. Παρά το γεγονός ότι οι γυναικείοι αγώνες είχαν συγκεντρώσει αρκετά χρήματα, η κοινή γνώμη έλεγε πως ήταν η ώρα το σπορ αυτό να σταματήσει. Υπήρξε μάλιστα και η γνώμη ότι οι γυναικείες ομάδες συγκέντρωναν χρήματα με ακατάλληλο τρόπο από φιλανθρωπίες και πλήρωναν παίκτες για να εμφανίζονται. Για κάποιους ήταν μη αποδεκτό οι γυναίκες να μην παίζουν απλά ποδόσφαιρο, αλλά να πληρώνονται και να παίζουν επαγγελματικά.
Το Δεκέμβριο του 1921 απαγορεύτηκε από την Ομοσπονδία στις γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο και να χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις ποδοσφαίρου. Η απαγόρευση δικαιολογήθηκε με την πρόφαση οικονομικού σκανδάλου. Παρόλα αυτά, η επιτροπή δεν είχε κρύψει τη δυσαρέσκεια της στο γυναικείο ποδόσφαιρο γενικά.
Συνέπειες της απαγόρευσης
Η απαγόρευση είχε καταστροφικές συνέπειες. Οι σύλλογοι ποδοσφαίρου απαγόρευσαν στις παίκτριες να εμφανίζονται στα γήπεδα και οι διαιτητές απαγορεύτηκε να συμμετέχουν σε γυναικείους αγώνες. Η έλλειψη εγκαταστάσεων έκανε το άθλημα μη βιώσιμο, καταστρέφοντας την αξιοπιστία που είχε αναπτύξει. Είχαν γίνει κάποιες προσπάθειες να μη σταματήσει το γυναικείο ποδόσφαιρο σε επίπεδο ομίλων, χωρίς όμως επιτυχία.
Η απαγόρευση του γυναικείου ποδοσφαίρου καταργήθηκε το 1971. Ωστόσο, είχε γίνει μεγάλη ζημιά, που χρειάστηκε πολλά χρόνια για να αποκατασταθεί.
Το γυναικείο ποδόσφαιρο πλέον είναι πολύ δημοφιλές σε όλο τον κόσμο με τις γυναίκες παίκτριες να χαίρουν μεγάλης δημοτικότητας.
Πηγή: bl.uk
Πηγή φωτογραφιών: bbc.co.uk
